โรคเลือดจางเพอร์นิเซียส

    โรคเลือดจางเพอร์นิเซียส

                โรคนี้เป็นโรคที่ร้ายแรงอย่างหนึ่งของระบบประสาท มีสาเหตุมาจากโรคโลหิตจางชนิดเพอนิเชียสหรือชนิดอื่น โรคโลหิตจางเพอร์นิเซียสเกิดจากการขาดวิตามิน บี 12 ซึ่งไปมีผลต่อเนื้อเยื่อของระบบประสาท ทำให้เกิดความเสื่อมในบริเวณไขสันหลัง ความเสื่อมนี้จะกระทบกระเทือนต่อการส่งกระแสประสาทปกติ 

อาการ

                บางครั้งอาการของโรคนี้ปรากฏขึ้นก่อนและเป็นเหตุชักจูงให้แพทย์ได้ทราบว่าผู้ป่วยนั้นเป็นโรคโลหิตจางเพอร์นิเซียส อาการขั้นแรกคือ ความรู้สึกชาที่ผิวหนังนิ้วเท้าและฝ่าเท้า ต่อมาก็จะเป็นที่ฝ่ามือ ที่เท้า ขา และต้นขา ส่วนที่นิ้วมือนั้นมักจะชามาถึงมือเท่านั้น ไม่เคยขึ้นมาถึงแขน

                อาการต่อมาคือเดินโงนเงนและแข็งๆ อาจมีการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อขา ผู้ป่วยจะสะดุดล้มโดยเฉพาะเวลาเดินในที่มืด เมื่อโรคกำเริบมากขึ้นเข่าจะไม่มีแรงมือใช้งานไม่ค่อยได้ เมื่ออาการถึงขั้นรุนแรง ผู้ป่วยจะมีอาการทางจิต คือจำสิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ๆไม่ได้ มีความคิดว่าคนปองร้าย ซึม หลับและโคม่าในที่สุด ส่วนใหญ่จะมีจุดบอดตรงกลางสายตา

การรักษา

                ถ้าผู้ป่วยไม่ได้รับการรักษาโรคโลหิตจาง อาการของโรคนี้จะกำเริบมากขึ้นทุกที หากรักษาแต่ต้นมือ ตั้งแต่เริ่มสังเกตว่าผู้ป่วยมีอาการเดินโงนเงน โอกาสที่จะหายจากโรคก็มีมากขึ้น และผู้ป่วยจะมีอายุยาวนานต่อไปตามปกติ

                แต่ถ้าเริ่มการรักษาช้า ไขสันหลังจะชำรุดมากขึ้นจนไม่สามารถฟื้นตัวทำหน้าที่อย่างปกติได้ผู้ป่วยก็จะมีอาการทุเลาลงเพียงเล็กน้อย โดยที่โรคนี้เกี่ยวกับโลหิตจาง จึงควรได้รับการรักษาแบบเดียวกับเพอนิเชียสแอนีเมีย คือฉีดวิตามินบี 12 เข้ากล้ามเนื้อ และอยู่ในความดูแลของแพทย์ตลอดเวลา

                
 ที่มา: http://healthmeplease.com/%E0%B9%82%E0%B8%9E%E0%B8%AA%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%95%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%A5-%E0%B8%AA%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%AD.html